(1886-1940) Öykü ve roman yazarı. Halep İdadisi’nden (1903) mezun olduktan sonra Beyrut Amerikan Üniversitesi’nde tıp hazırlık sınıfına devam etti. İstanbul Tıp Fakültesi’nden mezun oldu (1911). Balkan Savaşı’nda Yanya Cephesi’nde, I. Dünya Savaşı’nda Arap Yarımadası’nda hekimlik yaptı. Anadolu’da Sağlık Müdürü olarak görev yaptıktan sonra, ölümüne kadar devletin denizcilik idaresinde tabip olarak çalışmaya devam etti.
Cemil Süleyman Alyanakoğlu, Fecr-i Ati camiasının önde gelen hikâyecilerinden biridir. Uzun süre resmî iş sebebiyle İstanbul’dan uzak kaldığı için Servet-i Fünun ve Aşiyan, Resimli Kitap, Bahçe ve Mehâsin dergilerinde (1908-12 yılları arasında) çıkan yazılarıyla ün kazandı. Şöhretine bir şey katmaz. Bu ikinci dönemdeki yazıları Güneş (1927) ve Vakit (1937) dergilerinde yayınlandı. Hikâye ve romanlarında seyirciler arasından seçilmiş sıradan insanların aşk maceraları anlatılır. Mesleği itibariyle hasta tiplere yer vermiştir. Romanlarında teknik mükemmellik yoktur. Psikanaliz başarılıdır. Dil açık.
Romanları: 1. İnhizam (Servet-i Fünun tefrikası, 1909-10), 2. Kadın Ruhu (1910), 3. Kara Gözler (1911). Çizgi Roman: 1. Timsal-i Aşk (1909), 2. Ukde (1909).
“H. CENGİZZ ALPAY APRİNCUR TİGİN»