Yaklaşık 2.000 yıllık bir geçmişe sahip olan Japon edebiyatı, tarihsel sürecin ilk dönemlerinde Çin kültürel yaşamının etkisinde kalmıştır. Budist inancın etkisiyle nispeten Hint kültüründen etkilenmiş ve daha sonraki dönemlerde sanatçıların kendi özlerine dönerek yazdıkları eserler aracılığıyla özgün bir edebiyat oluşmuştur. 19. yüzyıldan itibaren sanayileşen dünyanın da etkisiyle Batı kültür ve medeniyetinin izleri Japonya’ya kadar ulaşmıştır.
Japon edebiyatının ilk şiirleri, sekizinci yüzyılda üretilen koleksiyonlarda toplandı. Şiirsel biçimin sanatsal özellikleri de bu dönemde edebiyat dünyasına yerleşmeye başlamıştır. Genel kabul görmüş şekli, 5 veya 7 heceden oluşan ve akortsuz dizelerin birleştirilmesiyle oluşturulan tekniktir.
Dönemin aydınları eserlerini Çin kültürünün etkisinde kalmış bir anlayışla sunmuşlardır. Japon kültürüne ait eserler ise Heian döneminin (794-1185) saray kadınlarını üretmiştir. Japon kültürüne özgü bu ekinler, daha sonraları çok popüler olan nikki (özel günlük) ve monogatari (hikaye) türlerindedir. Yazılacak ilk nikki, Kino Tsurayuki’nin Japon şiiri üzerine en eski yazı olan “Kokin-Case-Shu” adlı bir antolojisidir.
12. yüzyılda ortaya çıkan siyasi ve toplumsal olaylar, tarihi ve kurmaca eserlerin sayısında artışa neden olmuştur. Destan eserlerinin ortaya çıkışı da bu döneme rastlar. Bu destanlar, zaman içinde gezgin hikâyeciler aracılığıyla tüm Japon kültürüne yayılmış ve bu destanlarda kullanılan dil, dil bakımından çağdaş Japon edebiyatının kaynağı olmuştur. Bu dönemde şiir türünde klasik anlayışa olan talep yeniden canlanmıştır. Konu sınırlamalarının kaldırılması bu dönemlerin edebiyatında başlamış ve çağdaş edebiyata ulaşana kadar gelişim çizgisinde devam etmiştir.
1868 yılında, o zamanlar maichi dönemi olarak adlandırılan feodal sistem diyebileceğimiz Tokugavaların yönetimi çöküp imparatorluk yapısı yeniden güçlenince ülke Batı kültürünün etkisi altına girmeye başladı. 6-8. Yüzyıllar arasında Çin kültürünün etkisinde kalan Japonya, 19. yüzyılın sonlarında Batı medeniyetinin sanayileşmesiyle ortaya çıkan kültürel değer dalgalarından kendisini koruyamadı.
Edebiyattan güçlü bir şekilde etkilenen bu yeni süreçte ilk etkileşimler ilgiyle takip etmeye başladığım Avrupa ve Amerika menşeili teknik ve siyasi konuları içeren yazılarla gerçekleşti. Yine bu yüzyılın sonlarında değişen edebiyat anlayışına bağlı olarak yazı ve konuşma dilleri birleştirilmiştir. Batı kültüründen yapılan eserlerin çevirileri de Japon okuyucular tarafından ilgiyle takip edilmiştir. Natüralizmin de etkisiyle roman aynı yıllarda edebiyat dünyasına girmeye başlamıştır. Nagai Kafu ve Kunikida Doppo’nun çalışmaları bu açıdan önemlidir. 1930’lu yıllara gelindiğinde Japon edebiyatı dünyasına işçi hareketlerini merkeze alan bir anlayışın hakim olmaya başladığı kaydedilmiştir. Bu anlayış siyasi arenada ilgi görüyor. Siyasetin kültürel hayatı güçlü bir şekilde etkilediği otuzlu ve kırklı yıllar arasında, bu tür ideolojik çatışmaların dışında kalmayı başaran bazı güçlü yazarlar eserler vermişlerdir.
[1945sonrasıİkinciDünyaSavaşıDünyaSavaşıolaylarınıiçereneserlerinyayımlanmasındaartışolmuşturNumaHiroshiUmizakiHaruoOokaShoheiveShinaRenzobudönemdeçalışmalarınısunanyazarlardanbazılarıdır1950’lerdesafedebiyatpopülerlikkazandıDünyaSavaşısonrasıyetişenkuşakveonlarınpsikolojikdurumlarıbudönemeserlerindemanevideğerlerinişlendiğipsikolojikromanlarayönelmelerinenedenolmuştur1960’larve1970’lerdeBatıkültürüylekarşılaşmanınbirsonucuolarakortayaçıkantoplumsaleleştirivetutumlaredebieserinkonusuolduGünümüzedebiyatınıoluşturanduyarlılıkdabuyıllarınyazarlarınıneserlerindeönplandatuttuklarıkonuvekaygılarlaşekillenmiştirBuyıllarınedebiyatçılarınıneserlerindeönplandatuttuklarıkonuvekaygılarlaşekillenmiştir
“Mısır Edebiyatının Sosyal Eleştiri Teorisi”.