(1910-21.IV.1971)
Romanın yazarı. İstanbul’da doğdu. Ebinkarahisarlı deniz subayı Tahir Bey’in oğludur. İlköğrenimini farklı şehirlerde tamamladı. Cezayir Hasan Paşa Lisesi’nden Kasım Paşa’yı bitirdi (1923). Galatasaray Lisesi’nin 10. sınıfından ayrılarak gazetelerde katip (1928-1932), editör, çevirmen, yazar ve yazı işleri müdürü olarak çalıştı. 1938’de Nazım Hikmet’in Yavuz savaş gemisinde isyan çıkarmaya teşebbüs ettiği iddiasıyla açılan davada askeri mahkeme, Kemal Tahir’i de 15 yıl hapis cezasına çarptırdı. On iki yıl yattıktan sonra 1950 Af Yasası’ndan yararlanarak serbest bırakıldı. Hayatını roman yazarak kazandı. İstanbul’da öldü. Erenköy’deki Sahrayıcedit Mezarlığı’na defnedildi.
Sanat kariyerine şiir yazarak başladı (1932-1934). Daha sonra öykü ve roman yazmaya başladı. Romanlarının konusunu Anadolu kentlerinde yaşam, hapishane anıları, Kurtuluş Savaşı, eşkıya efsaneleri ve toplumdaki toplumsal değişmelerden almıştır. Türk edebiyatının en önemli eserlerinin üslup özelliklerini modern roman yazım teknikleri ile birleştirerek yazmıştır. Yeni çeviriler, hikayeler ve senaryolar da var.
Romanları:
1. Sağtrdere (1955), 2. Esir Şehir Halkı (1956), 3. Körduman (1957), 4. Rahmet Yoltar Kesti (1957), 5. Yediçınar Yaylası (1958), 6. Köyün Kamburu ( 1959), 7. Şehir Tutsağı (1962), 8. Kelleci Memet (1962), 9. Yorgun Savaşçı (1965), 10. Bozkırda Çekirdek (1967), 11. Devlet Ana (1967), 12. Kurt Kanunu (1969), 13. Büyük Mal (1970), 14. Kavşak (1971), 15. Onurlu (1974), 16. Blood Ward (1974), 17. Özgür Şehrin İnsanları (2 cilt, 1976), 18. Palate (1977), 19. The Royal Castle (2 cilt, 1977). Diğer eserler: 1. Göl Halkı {Hikâyeler, 1955), 2. Kemal Taher’den Fatıma İr Van’a Mektuplar (1979). Yazar, Yorgun Savaşçı romanıyla 1967-1968 Yunus Nadi Ödülü’nü, Devlet Ana ile 1968 TDK Kurgu Ödülü’nü kazandı.
“Zeki Omar Defne Dartı Seviyorum”