Şiirlerinde insanın başkalarıyla ve toplumla olan ilişkilerini alaycı ve alaycı bir dille anlatmıştır. Sen-ben ikiliği şiirlerinde önemli bir fantezidir. Şiirlerinde aşk, aşk, ölüm ve ayrılık gibi konuları işlemiştir. Edip Canciver’in üslubundan ve Nikatigil’in üslubundan etkilenen sanatçı, sonraki şiirlerinde halk şiiri ve divan öğelerine yer verir. Hiçbir zaman siyasete ve slogancı şiire yönelmemiş bir sanatçıdır.
o çalışıyor:
Şiir: Dünya gözlerimdeydi, Sen, Kapının önünde, Yuvarlak köşeler, Benden sonra mutluluklar, Nasılsın, Çiçek yeme, Lavinia
Öykü: Dün yağmur yağdı
Başka bir kaynak:
Şair. Ankara’da doğdu. Galatasaray ve Kabataş Lisesi’nde okudu. Hukuk ve ardından iktisat fakültelerine kaydolmasına rağmen, onları yarım bıraktı ve yazmaya başladı. Tanin ve Zaman gazetelerinde çalıştı. Art Press (1950) ve Round Table Yayınevi’nin (1955) kurucusudur. Eserlerinde Asaf Özdemir’in imzasını kullandı. İstanbul’da öldü.
Cumhuriyet dönemi şairlerindendir. İlk şiirlerini Servet-i Fünun / Uyanış ve Büyük Doğu (1940-44) dergilerinde yayımladı. Daha sonra Varlık, Şadırvan, Kaynak, Yeditepe, Türk vb. Dergilerdeki kitaplar. Şiirde düşünceyi ön plana çıkaran, sese ve biçime fazla değer vermeyen bir şairdir. Uyumdan ve incelikli fantezilerden uzak, şiirden çok aforizma niteliğinde eserler verdi.
o çalışıyor:
Dünya Bana Gitti (1955), 2. Sen Sensin (1956), 3. Bir Kapı Önünde (1957), 4. Çemberin Köşeleri (1961, aforizmalar, ahlak), 5. Yumuşaklık Değil ( 1962)), 6. Nasılsın? (1970), 7. Çiçek Yeme (1975), 8. Yalnızlık Paylaşılmaz (1978). [92 şiiri To Go To adı ile Yıldız Moran tarafından ingilizce’ye çevrilmiştir (1964).]
Behçet Necatigil Sabahattin Kudrit Aksal